AH ÖMRÜM AH
Ömrüme düþen son cemre ol demiþtim,
Yüreðim seninle çiçeklensin istemiþtim.
Çok þeymi istedim can,
Senden baþka ne istiyebilirdimki.
Sevgimi bile çok gördün,
Sana olan sevdamý senden almadýmki,
O sevda yüreðime ait can yüreðime.
Sesizce býraktýn umutlarýmý,
Halbuki umut bizim ekmegimizi,
Umut bizim yarýnýmýzdý can.
Þimdi umutsuzum,
Þimdi eksiðim.
Þimdi vurgun yemiþ bir yaným.
Bir yaným can çekiþirken,
Bir yaným direniyor can.
Denizde martýlarýn kanadý ýslanýyor,
Ben burda üþüyorum,
Sar beni can.
Ah ömrüm:
Mutluluga açýlan son kapým,
Haný sen benim gelincik çiçegimdin,
Hani sen benim özgür gökyüzümdün.
Senden sonra uçurtmamý vurdular,
Senden sonra kýrlangýçlarým pencereme gelmez oldular.
Kuþlarada madara oldum,
Yalancý diyorlar bana.
Onlarýda kandýrdým gelecksin diye.
Nerdesin can....
Ellerini tutmadan vedalaþtýn benimle,
Aslýnda vedalarý sevmem.
Biliyorum ardýndan aglardým,
Utanmadan aglardým can.
Sen þimdi bu satýrlarý okurken,
Benimle yer degiþ.
Bak bakalým taþýyabilecekmisin bendeki seni.
Özledim can,
Çok özledim.
Ben kabullensemde yüreðim isyanlarda,
Feryat ediyor ayrýlýklara.
Ve ben ayrýlýk þiirleri yazmak istemiyorum.
Zarfýn üzerine yazýlmýþ adres gibisin,
Seni heceliyerek okuyorum.
Býrak bir kez daha ellerini öpeyim........Þ.CyILMAZ...09.04.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.