Zaman mı var sanıyorsun ?
Ben böyle sýnanýrken suskunluklarýnda
Endiþelerle geçen ömrümün heybesine düþtüðüm
Defalarca ayný yerden kanayan yaralarýmý toplamaktan
Hep sarmaktan,
Kimsesizliðe sarýlmaktan
Ah bra sarýlamamaktan...
Ýþi gücü hüsran bir beynin
Deli dolu düþüncelerine sahip çýkmaktan
Zaman mý var sanýyorsun ?
Bende istemez miyim
Griliðinden arýnýp maviye benzesin ömrüm
Çocuklar girsin en masum beklentilerime
Keþkelerin,niçinlerin üstesinden gelebilmeyi
Sana gelebilmeyi en çok gelemediðim anýlarýmda
Yumruðuma sýðýnan nefretin
Gökyüzüne düþen dehþetin
Yollarýna baþ vurmadan
Söküp içimden çýkarmaya bu laneti
Seni de herkes gibi karantinaya almaya
Söyle zaman mý var sanýyorsun ?
Anam mý yanar yoksa babam mý yanar þu halime ?
Göðsüme düþen bu isyaný kim bastýrýr dilime
Güvendiðime sözlediðim laflarýn
Hepsi güvenmediklerimin dilinde ise
Günü kurtarma çabasýnda
Gündüzü belli bir olmayan deliye
Parasýz ve çaresiz kalmýþ onca vakit vermiþken
Sen bilmecelerine sürüklediðin eziyetinle
Sýrf seni yaþamak için
Ben bu kadar ölüyorken
Sen
Ey düþmüþe yoldaþ olan hayat
Söylesene unutturup herþeyi
Seni sevecek zaman mý arýyorsun ?
Ýbrahim YALÇIN - Ý.Y.L.Ç.N -
10.04.2014 / Van
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.