Gözyaşların karşısında çaresizdim…

Bilmem ki
Hangi itiraftan baþlasam
Ýçimi acýtan ne varsa sessizce anlatsam
Taþýmaktan yorulduðum endiþelerden kurtulsan
Artýk bir hayatý þevk ve sürur içinde yaþamayý baþarsam

Biliyorum
Sen masumsun ve hassýn
En nadide baharýn solan nazýsýn
Bakir kýrlarýn ufkunda uçmaya çalýþan umutsun
Þimdi kanatlarý kýrýlmýþ kuþ misali mahzun ve suskunsun

Oysa
Ne ümitle sarýlmýþtým
Yýllara sâri hicranýmý bir çýrpýda atmýþtým
Senin þevkin ve muhabbetinle huzura kavuþmuþtum
Kime inanmalý, çare adýna ne yapmalýydým, baþaramadým

Sen her gün
Kaný çekilen bir can gibiydin
Baþýný önüne eðerek sessizce aðlardýn
O zamanlar seni anlamaktan çok uzaktým, inanamadým
Belki geçer diye zamana umut baðladým, seni umursamadým

Baskýn
Gelen en yakýnlarým vardý
Çok üzülme düzelir derlerdi, gariplikti
Anlaþýlmaya muhtaç olan can hangisiydi, mazlum olan kimdi
Ne zaman yalnýz kalsam vicdanýmýn sýzýsý derin bir acý verirdi

Niçin böyleydi
Hangi suallerin hakký verilmedi
Neden bir insanýn maðdur edilmesine katlanýldý
En samimi ve en latif hissiyatla beslediði umutlarý hýrpalandý
Anlaþýlmaz olan kalbi hassasiyetten uzak bulunma hali dramdý

Ýnsan hüsnü hal
Ýçinde yaþamaya ve anlaþmaya bakmalý
Yýllara sâri çöreklenen ön yargýlarýndan arýnmalý
Bilinçaltýný yeniden inþa etmeye çalýþýp, hakikat için çýrpýnmalý
Yoksa yaþamak için yaþayan olmaktan bizzat bizler kurtulamayýz

Bir insanýn
Masumiyetine ve naif hislerine
Kalbi hassasiyet göstermeyen her kimseye acýnmalý
Ne kadar baðnaz olduðuna bakýlmalý, enaniyet için çýrpýndýðý
Her iktidar ve otorite hýrsý uðruna kýrdýðý kalpler adýna mesul tutulmalý


Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: