bazen kanarak
bazen de yanarak gidersin bu þehirden
ta ki hiç kanmadýðýn bir þehir bulana dek
düþersin yollara uzaklaþýrsýn bu kentten
uzaklaþmak istersin bazen unutmak için
unutmak için daðlara merdiven dayar kalbin
bir ateþ yakarsýn içinde alev alev yanan
onca yýllarý alýr atarsýn içine gün gün
ince bir sýzýyla yakýlan
bir aný olur içinde simsiyah karartan
yalnýz kalýp üþürsün zaman zaman
yalnýzlýk seni uzaklaþtýrsa da aþkýndan
kara bir sevda varken kalbinde
hiç bir canlýyý da yaklaþtýrmaz
almaz içine teðet geçer sol yanýndan
elin hep orada kalýr ritimlerini sayarsýn
aylarý hissedersin avucunun içinde
sonra yýllar gelir vurur seni içten içe
usulca umutlarýna küser kalbin
kýrýlýrsýn her aynaya baktýðýnda
çaresi tükenmez dediðin her dakika
yavaþ yavaþ bitersin ömrünün son baharýnda
ayrýlýk acýtýyor ama
gitmek de içten içe öldürüyor bu kentte
ama yakýnda bir yerde oracýkta üzülmektense
bazen de giderek intihar eylemini istiyor kalbin
bile bile attýðýn adýmlarýný saymadan
yollara çýkýyorsun bilinçsizce o bilmeden
ne zaman kilit vursam kalbime
o parmak uçlarýma astýðým o kalbin geliyor aklýma
hani söküp de atamadýðým aþkýn yanaþýyor sol yanýma
o yaþlý ellerime vurulan bir asma kilit gibi
anahtarýný arýyorum her dakika
unutmak sevmekten çok daha zor biliyorum
ve daha aðýr bir kokusu var içimde
ve yine üzerime sindikçe
nefes aldýkça öldürüyor kalbimi
sevdiðin ise her dakika
çekip gidebiliyor bu þehirden
kolay mý sevip sevip unutmak bilmiyorum
kolay mý bu aþkýn riyasýnda yaþamak üþüyorum
severken unutabilirmiyim kalbim konuþ
susma
gittikçe üþüyor
kaldýkça gidiyorum
.
.
.
Mawish
.
.
.
GÝTTÝKÇE – Mawish Þiireri