Suskun Harfler

Suskun harfler dolanýyor dilime, birazdan usul usul yerlerini alacaklar

Önce a þ k elbette

"Alemin özü kýymetini bilenlerin göz bebeði"
Her an teyakkuzda ve her an her uzuvda; Keþkeler, eyvahlar, ancaklar
"Anarþist ruhlar özgürlük isterken" sevda bahçelerini mahpusa çevirip bütün dallarý kýrdýðýnda
Bir daha nasýl açsýn çiçekler
Ýmkansýzýn zaferi olur mu? Diren ey gönlüm! Desende o üç harf hep uçuþacak sonsuza kadar

Sonra g ü l

Alý beyazý pembesi hatta tahayyül ettiðinde mavisi, hepsi sevdalýymýþ bülbüle; Bülbül ne yapsýn?
Asýrlardýr gece gündüz gibi bir birini kovalarken gülle bülbül, biz onlara þiir yazmaya devam edeceðiz galiba
Hiçliðin olmadýðý bir sevgidir onlarýn ki, hiçlik var gibi görünse de özde deðil sözdedir belkide
Günahsýz bir ömrün tadý yoksa eðer, daha çok güller bülbüller görecek bazen hüzünlü, bazen þen bahçeler

Ve elbette bahtsýz b ü l b ü l

Gülün hali senden beter, hele bir gül ey bülbül!
Sen göçebe deðilsin, hep gülün yüreðindesin, mevsimler uzaklaþtýramaz seni misk-i amber kokulardan
Yanýk yanýk ötersin ya, neþeli bir þeyler söyle, uzaklaþ artýk bitimsiz korkulardan...

Bir de a y r ý l ý k demeli

Ayrýlýk olsa da hicranýn emeli, vuslat bir adým ötede ona, yeter ki uzanabilsin eller bir birine
Burjuva kültürünün bir parçasý olmuþ hüzün, oysa nice aþýklar hicraný bile aþk için seve seve yaþamadý mý?
"Sonsuz olaný, sona indirgeyen" Bizler deðil miyiz? Bizler deðil miyiz ayrýlýklarý yaratan?
Yoksa hüzün bizler için bir fantezi mi? Bir düþünsek bulacaðýz da, göz yaþý akýtmaktan vaktimiz yok ki?
Felsefe kitaplarýna hiç mi hiç kulak asmadýk. Onlar "Kendin olmayý telkin ederken" Ne kendimize ne baþkasýna yar olamadýk
Varsa yoksa aðladýk. Aðladýk ayrýldýk, kavuþtuk aðladýk. Vuslatýn bile tadýna varamadýk...

D e n i z desem

Martý diyeceksiniz, yakamoz diyeceksiniz, mehtap diyeceksiniz, gerçekten samimi misiniz?
Ateþ olsak külümüz denize, kuþ olsak kanadýmýz denize...Hani nerede kaldý gizem?
Ýki sevgili el ele sahildeysek, hep martýlara simit mi atacaðýz sevdalý yüreklerimizle
Birisi baþka bir þeyler anlatsýn bana... Anlatsýn ki inanayým denizlerin aþklardaki yerine...

Ve baþým g ö ð e erdi, az sonra noktayý koyacaðým
Çünkü g e c e diyeceðim, k a r a n l ý k diyeceðim, ö z l e m diyeceðim, y a l n ý z l ý k diyeceðim size...
Var mý dahasý?
G ü n e þ, y ý l d ý z l a r ve a y, vay vay vay...

Peki ya ö l ü m desem, boþ verin en iyisi, baþýmýz sýkýþýnca onu hep söylüyoruz zaten.

Burada bitti iþim. Ben hep þiir yazmaya hükümlüyüm. Ýþim suskun harfleri yerli yerine koyup sonra da dans ettirmek
Yüreðim yettiðince, dilim döndüðünce, sesim erdiðince, iþte öyle ince ince...

Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN

Sosyal Medyada Paylaşın: