Bütün kötülükler karanlýklarda doðar;
aydýnlatýn karanlýklarý! filizÞahin
O uðultulu dehlizin tavanýna bir göz yerleþtirdim
Buruþturulup atýlmýþ kâðýtlar arasýnda sýzlayan kör ýþýkla
Issýz müzikte dans eden adamýn ellerine aþký verdim
Kýrýk dökük
Sersefil
Ve olabildiðince rezil
alevlerle meþke daldýðýnda
Dönüp yürüdüm
elleri yok artýk
boþ feveran
geçer
Genzimi yakan kokuyla ilerledim
Ölü çiçeklerle bezenmiþ odanýn tabanýna çakýlý
suskularla sallanan âmâ toplumlarýn aðýtlarý derinlerde yankýlandý
baþýmý çevirdim ki kara bir delik
emdikçe büyüdü ne var ne yoksa
Geceyi
sezgiyi
sancýyý
yarýný
ve izbeliklerde bile rastlanmasý zor yalnýzlýðý
Vakumlanan her görüntünün aksiyle baþým döndü
Elleri kýnalý
Burnu hýzmalý
Geniþ alýnlarýnda kara yazýlar olan kadýnlar gördüm
Çorak topraklar gibiydi yüzleri
Gözleri ayrý birer dünya
içlerinde ölüme mahkûm hayaller
Geliþi güzel halaylar eþliðinde alýnlarýný kazýdýlar
Kazýdýlar
Karardý
Manasýz bir neþeyle aydýnlanma, andan ibaret
Mütemadiyen sürdü döngü
Sonra
kan sýzdý bacaklarýndan
dilim çatallaþtý
köreldi gözlerim
yürüdüm gittim
usumda bir merdiven
nefes aldýkça kýsalan
Dili geçmiþ zamanýn eteklerinde çanlarýn sesini duydum
bendir, zil, kudüm eklendi
çok sesli bir eve dönüþ merasiminde buldum cismimi
Ansýzýn kulaklarýma dolan
midemden yükselen bir ses karýþtý dehlizin uðultusuna
elleri renk renk ateþlerle adamlar doluþtu gözlerime
omuz baþýmda bir görüntü
baktým
býraktýðým adam ateþ-i aþkla kül
Dedim
-Hiçbir ateþ, sonsuza deðin yanmaz
dediler
-Ateþ temizliktir, gel.
Aðzýmdan baþlayan kendi cehennemime geri girdim
Yandým
güzelleþtim
Herkes kendi ateþini getirdi
Birlikte yandýk
Biz yandýk
yandýkça aydýnlandý yarýnlar
gri
filizÞahin
02/04/2013