Güzcem
Kutsal topraklarýmda
Vaftiz ediyorum Tanrý’larý
Yüzünde solmamýþ çiçeklerini topluyorum
Son gece ezberlenmek için söylenen
Sesimin sesine karýþtýðý bir ezgiyi
Doluyorum dilime dilinden
Özlemle okþuyorum yüzünü denizin
Yakamozlarý öpüyorum çenesindeki gamzesinden
Ve her defasýnda yeniden öðreniyorum okumayý
Toprak karasý gözlerinde, aþký
Kentler büyüyor içimde sevdiðim
Kendini benden sayýyor artýk gökyüzü
Çocuksu düþlerimizin içinde
Nasýlda güzelleþiyoruz bir bilsen
Bir bilsen nasýl ürkek, nasýl telaþlý
Atlayýp geçiyoruz gri bulutlarýn üzerinden
Ah kalbim
Bu korku da neyin nesi Allah aþkýna
Gülistanýn bütün çiçekleri
Güzel, hoþ kokularýyla serilmiþken
Gözbebeklerime titrek ýþýk zerrecikleri içinde
Býrak ne olur, býrak
Doyasýya seveyim ahenkli yüzünü, kýsa saçlý yüzümün içinde
Bir kerecik olsun duymasan, ölür müsün
Kutsal aðýtlarýn alevleri içinde
Göðüs kafesimi tekmeleyen çocuðun küfürlerini
Besbelli söz geçiremiyor iþte
Semazenler içinde dönüp duran gönlüne..
Ah kalbim
Ezberinden okuyuver þimdi, beynine silahý dayayan acýlarýmýzý...
Seval Akkuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.