Elime kelepçe vurmuþtum amma;
Kalem figan etti,dal figan etti...
Gönül defterini dürmüþtüm amma,
Çilem figan etti, yol figan etti...
Acý poyraz oldum,az zaman sustum,
Yakamoz olunca denize kustum,
Ne bir hasmým oldu, ne de bir dostum,
Alem figan etti, kul figan etti...
Hafýzamdan sildim,anmadým iþte,
Gönlüm ona koþsa,yanmadým iþte,
Gözlerim doldukça her gece beþte,
Sýlam figan etti,gül figan etti...
Sevda gemisini deldim elimle,
Bir damlacýk suda battým yelimle,
Ýstiþare ettim,vardým alimle;
Kelam figan etti,hal figan etti...
O eski taþ yollar,eski sokaklar,
En son baharýma,en son tanýklar,
Güller arý bekler,tünmüþ sinekler,
Gün gün fitillenen,kül figan etti...
Ben, mecnunum dedim,gülüp geçtiler.
Ben,keremim dedim, vade biçtiler,
Ben;Nebi yim dedim,Rahmet saçtýlar,
ölüm figan etti,kil figan etti...
Nebi KILIÇKAYA
09/04/2014 Çarþamba
Sivas...03:12
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.