ÇARESİZCE

öylece kala kalmýþtým ümitsizce
yakamoz gölgesi. yalnýzlýk sessizliðiyle
deniz boyu sahil yürüyordu düþüncelerimde
çaresizce
dalgalara resmediyorum hayallerimi

bir martý kanatlarý yorgun helak
dilinde nihavent makamý þarkýsýyla
seni þakýyordu sensizliðime
çaresizce
denize daldý martýda hüzünleriyle

yelken esintisi rüzgar sesizliðinde
yelkovan akreple seviþmelerde
saatimin amansýz tik tak sesleriyle
çaresizce
zamaným kuþluk vaktine aman dilemekte

gözlerimin kirpik ucu ýslak nehir
damla damla tuzlu su þehvetiyle
kurumuþ damaðýma su getirmekte
çaresizce
karýnca düþüncesi fedakarlýk özlemiyle

olmamalý diyordu beyin hücrelerim
kalmamalýydý türkümüz yarým
hoyratça haykýrmalýydým avazým çýktýðýnca
çaresizce
son mýsrasýný mýrýldandým türkü gözlüm diiye

Ayhan Aslan
Sosyal Medyada Paylaşın: