Aþk denilen þu sevda sonsuza yelken açýp,
Atlas renkli semada varlýða ermek imiþ.
Kardelen külhanýnda zemherisiyle yanýp,
Gönül baðýna girip dikenler dermek imiþ.
Özlemin þulesiyle ala kuþanmýþ þaldan,
Elifi mihrabýna seccade sermek imiþ.
Bir ecir semahýnda, tubanýn dallarýndan,
Vuslatýn kor gülünü özüne vermek imiþ.
Boðazdaki akþamýn sedasýný dinleyip,
Köpük gibi umudun üstüne germek imiþ.
Sende olan benimi hiçlik ile besleyip,
Bendeki olan senle bir olup yermek imiþ.
Þahin Hanelçi
02.04.2014
Ortaköy/Ýstanbul
Not: Fotoðraf Þahin Hanelçi’ye aittir.