Gül, teninde oynaþýr bülbül de akýl kalmaz Sevdanýn türküsünü giyinir güzel kokun Kaçmak istesem bile o aþkýn beni salmaz Hayali gerçek yapar kalbe saplanan okun Gördükçe güneþ doðar kararmýþ þu bahtýma Ne de güzel yakýþtýn gönülde ki tahtýma.
Mutluluk mey’i nasýl ne renktir bilmemiþtim Fersah fersah ötede diye hep üzülürdüm Ben ömrümde bu kadar gamsýzca gülmemiþtim Seni bulana kadar kenarda büzülürdüm Dünyam deðiþti birden sen karþýma çýkýnca Baþýmda dönüp duran kem tabu/yu yýkýnca.
Canlandý gök kubbenin siyah örtüsü birden Sarmaladý sevdayý hale halinde bir ay Akýl kalmadý bende ayak kesildi yerden Bele dolandý kolu dedim elbette hay hay Dans ettik gece gündüz geçmiþe basa basa Kalmadý yüreðimde ne elem ne de tasa.
Sevda içtim yürekten ilk defa kana kana Doyulmaz güzellikte bir aþk sundu eliyle En güzel kelimeler söylendi yalnýz bana Kulaðým bayram etti onun tatlý diliyle Bu aþký çok bekledim kanmadým sahte yüze Murada erdi gönül gerek yok fazla söze.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.