Avaz avaz feryadým çýnlatýyorken arþý Çýðlýðýmý duymadýn ses vermedin vefasýz. Bir hüzzam beste gibi çaldý da gönül marþý Dur durak dinlemedin es vermedin vefasýz
Yoktu baþka seçtiði algýmýn duyumun da Seni buldum aklýmýn duygumla uyumunda Sendin öbür parçasý, eksiði huyumun da Dönüp bir kez bakmadýn pas vermedin vefasýz
Umut elbiselerim artýk tutmuyor yama Bölük pörçük uykular kýyar oldu rüyama Gönlünü fethedecek bir yol bulurdum ama Kalbinde nokta kadar üs vermedin vefasýz
Gýpta ile baktýlar onlar bile imrendi Pýnarlar çaðlamayý gözyaþýmdan öðrendi Kederler galip geldi mutluluklar direndi Yüzümü güldürecek his vermedin vefasýz.
Ben gözlerin uðruna perperiþan olandým Âlem ürperiyorken sana göre yalandým Kaç gece sokaðýnda aðlayarak dolandým Sen bana öyle böyle yas vermedin vefasýz.
Kendimi kaybettirip hep sende buldurdun da Odamý hayalinle her gece doldurdun da Hicranýnla betimi benzimi soldurdun da Seni unutturacak us vermedin vefasýz.
Hasan Hüseyin YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.