Hangi Yürek Korunda El Sallıyorsun Yangınıma Remziye ÇELİK
Hangi Yürek Korunda El Sallıyorsun Yangınıma
Alaca karanlýk zindanlarýna yüreðim düþtü düþeli Çökerken içime suskunluk gözyaþlarým sel oldu Dilin o iki kelime ile infaz emrini verdi vereli Gri midir acýlar yok muydu bunun baþka rengi
Hiç olmadýk yerinden iliþtirerek Ýliklerdim giydiðim ateþten urbanýn içine Aþka susamýþ dudaklarýmý çatlatýr gibi Düþerdim sol yanýndaki demir kafesin döþüne
Oysa vakit veda vakti Ýçimdeki birikmiþ özlemim ne kadar da asabi olsa Aþamadýðým daðlarýný ortadan böler Ayaklarým kanayana kadar varlýðýna yürürdüm
Hangi yürek korunda el sallýyorsun yangýnýma Aðýr darbelere maruz kalýyor dövünen aðýtlarým Dilimin altýnda binlerce kefensiz yatan âminlerime inat Ve biriktirdiðim gözyaþlarýmýn zanlýsý oluyor eyvahlarým
Artýk ne yaþadýðým kadar varýmsýn Ne de yaþattýðýn kadar yoðumsun Ýçimdeki yükü lime lime dilerken Kalan ömrünü ömrüm ile biliyorum
Remziye ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye ÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.