Bir hayâle koþup durdu, tökezledi ayaklarým, Nedâmeti duya duya, saçýma doldu aklarým. Öyle bir yeis duyduðum, tütmez oldu ocaklarým, O hayâl ki, büyük sevdâm, onu gönlümde saklarým.
Geçti ömür, ýþýk nerde, bir kývýlcým olsun yeter, Her yeni gün umut biter, gelen günler dünden beter. Nerde güneþ, aydýnlatsýn, o yâr hep kaþýný çatar, Mutluluk bulmak isterim, keder, köþe bucaklarým.
Buz tutmuþ tuttuðum dallar, kuyulara düþüyorum, Bana bunca acý sözü, nasýl dersin, þaþýyorum. Ne olur gel, tut elimi, ýsýt beni, üþüyorum, Nasýl çâresizim bilsen, kaybolmuþ sýðýnaklarým...
Gölgelenmiþ bahçelerim, ümit çiçeklerim solmuþ, Iþýk saçan gözlerime, þimdi gözyaþlarý dolmuþ. Anladým ki, sana giden yollar, yazýk, çýkmaz yolmuþ, Fýrtýnada harap olmuþ tüm sevgi yýðýnaklarým...
Þimdi, sensizim, suskunum, ötmüyor gönlümde kuþlar, Bitsin artýk acý derken, hergün ah, yeniden baþlar, Bitmeyecek, biliyorum, ömrümce attýðýn taþlar, Acýlar beni kovalar, ben hep hüznü kucaklarým...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.