Geçme Sen

Bir sürü sevgilim var
Güneþin teninde, ayýn yüzünde
Dað çiçeklerinin açýlmamýþ tomurcuklarýnda
Denizin mavi derinliklerinde
Atlý arabalarýn aðýr aðýr ilerlediði tozlu yollarda

Kýr kahvelerinde okul önlerinde
Yapraksýz mevsimlerde
Kaldýrým taþlarýnda dolap içlerinde
Beni bekleyen

Asi bir nehir olmaya doðmuþum
Kan durmaz tutuþur damarlarýmda
Kalamam uzunca hiçbir avuç kývrýmýnda

Þimdi sen gel otur karþýma
Unuttur düþ aðrýlarýmý bana
Unuttur seslerini eski sevgililerimin
Yerleþ yüreðimde sana ayrýlan köþeye

Yasla baþýný omuz çukuruma
Pay et anýlarýmý yoksun býrakýlmýþlara
Tut çocukluðmun ellerinden
Büyük ve eski evlere götür
Kýna koksun þafak vakitleri

Uzlaþtýr beni yarýnýmla
Kök salayým aþkýn topraðýna
Annem gibi seslen
Onun gibi saçlarýmý okþa
Korkmayayým bir gün gideceðinden
Ansýzýn susacaðýndan korkmayayým

Akýp yok olma yaðmur oluklarýnda
Saklanma kuytusunda zamanýn
Geçme sen...
Sosyal Medyada Paylaşın: