Sen gidince gökler de yaðmurlar durur sandýn Ýnan bana hayýrsýz hala yaðmur yaðýyor Güneþimsin sen dedim gitme dememe kandýn Boþa ümitlenme sen güneþ yine doðuyor Dilin kemiði yok ki vara yoða konuþur Aþka sýra geldi mi yüreðine danýþýr.
Sevmek kolay deðil ki emeksiz ekin olmaz Sulamazsan ekini kurur durduðu yerde Boþ lafla gönül evi inan mutluluk dolmaz Tuttuðunu koparan o babayiðit nerde Kenar kenar yürü de yüreðin ýslanmasýn Yalanlara devam et o dilin paslanmasýn.
Hani doðu çoraktýr sular akmýyor derler Babayiðit adamlar su getirir ekine Akmayan o sularý getiren yürek nerde Gözlerini devþirip bakma öyle dikine Ne doðu ne batýyým insan evladýyým ben Bu rüzgar nerden geldi demeden sürüklen sen.
Çaðlayan nehir olsan bundan sonra bent olmam Akýp gidebilirsin denizlere karýþýp Ardýndan üzülüp de susuzluðunda solmam Kaktüs gibi oldum ben susuzlukla barýþýp Þafaðý vuruyorum ayrýlýk sözlerimle Selam çaktým güneþe umutlu gözlerimle.
Adýný anmam artýk yakýþmýyor dilime Ahmet Mehmet bir isim ister Hüseyin densin Eros’un oku düþtü ben aldým sol elime Vuracaðým bir kalbi inan kaybeden sensin Senin gibi adamlar inan sokakta çoktur Gerçek adam arasan beþ parmaðýmla yoktur..
Yasaklý Gönül Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasaklı Gönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.