Senin Aşkın Bin Ömrüm/e Bedel Sevgilim
Kaç acýya direndi kalbin
Kaç uykusuz geceyi yüreðinde söndürdün
Ve kaç sabaha gözlerini kýrpmadan bekledin
Hangi yaranýn içinde kabuk baðladýn sen
Hangi sokaðý ürkek adýmlarýnla geçtin
Senin aþkýn bin ömrüm/e bedel sevgilim
Buðulu pencereme adýný yazdýðým
Þimdi yol üstü uðrarým sana
Bir bardak çayýný içerim
Ýçim ýsýnýr
Ellerini tutarým
Ellerim ýsýnýr
Gözlerine dalarým
Gözlerim cenneti görür
Belki yeniden filizlenen bir gül’sün
Ýçimde buz gibi karlarý eriten bir baharsýn
Belki baþýmý dizlerine yasladýðým bir nergiz’sin
Bir yaðmur tanesisin kirpiklerimi ýslatan
Belki bir otobüs duraðýsýn
Ve son durakta tünemiþ bir baykuþ gibi seni bekliyorum
Senin olmadýðýn bu þehir ölü gibi uykusunda sevgilim
Öyle sessiz öyle sensiz ki anlatamam
Yaðmurlar
Yaðmurlar yaðýyor bir yandan
Bir yandan rüzgarýn sesi
Bir yandan toprak kokusu
Tenime
Tenime iþlemiþ sevdanýn týlsýmý
Senin aþkýn bin ömrüm/e bedel sevgilim
Gözleri yollarda kalan çocuklara adýný verdiðim
Bir istasyondayým, yanlýþsa da
Bekliyorum ölümüne
Seni yazdým
Yazdým kalbime bir kere
Biliyorum geleceksin
Akþamüsteleri oluyor burda
Karanlýk
Karanlýk çöküyor þehre
Bekliyorum
Bir istasyondayým, yanlýþsa da
Düþ görmüyorum biliyorum
Senin yüzünü
Yüzünü görüyorum
Bir prenses gibi güzel olan yüzünü
Beklemesini bilmiyor deðilim sevgilim
Heyecaným senin nerden geleceðin için
Ya geldiðin tarafta deðilse yüzüm
Ya görmezsem geldiðini
Ya gözlerin
Gözlerin deðmezse gözlerime
Ya çekip gidersen
Ben istasyonda beklerken seni
Puslu bir gürültü var içimde
Sanki daðlarýn sisi içime çökmüþ
Sanki içimde paslý raylar üzerinde bir çocuk yürüyor
Trenin geldiðine aldýrýþ etmeden
Senin aþkýn bin ömrüm’e bedel sevgilim
Beklediðim istasyona adýný umud’um diye yazdýðým..
Ýbrahim DALKILIÇ
06/04/2014
04:15 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.