BABAM

Her sabah gözlerimi açtýðýmda,
Bir davudî ses Kur’an okurdu baþýmda.

Sabah namazýný kýlmýþ kuþ gibi hafiflemiþ.
Penceriyi açarak buz gibi serinlemiþ.

O davudî ses kulaðýmdan gitmiyor.
Babasýzlýk zor imiþ yalnýzlýðým bitmiyor.

Altý aylýkken babasýz öksüz kaldý.
En zorlu iþlere ufakken baþladý.

Gariban insanlara hep sahip çýktý.
Cömertlikte sular seller gibi aktý.

Sert mizacýnda gizli o merhameti,
Dünyalara deðerdi onun þefkati.

O kendini feda etmeseydi eðer,
Bizler ne iþe yararmýþýzki meðer.

Ellialtý yýlýnda taaa koredeydi.
Türk askerî olarak hep cephedeydi.

Düþmanlara meydaný zor edip gitti.
Hasýmlara minderi dar edip gitti.

En zorlu rakipleri mindere beledî.
Rakipleri teker teker hepsini eledi.

Beþ nisan ikibinde Rahman’a intikal etti.
Yarým býraktýðý iþlerini hepsini býrakýp gitti.

Ey Babam Can Babam Benim Caným Babam.
Damarlarýmda akan kaným Babam.

Seni anmadan lokmalarý yutamam.
Seni ömrüm boyunca hiç unutamam.


Ali Dere
05/04/2014
Saat:12 00
Sosyal Medyada Paylaşın: