Koca Çocuk

/Biri bile yeterdi!..
Çocuk olduðumu bilen…
Saçlarýmý okþayýp, seven…
Bugün için yeterdi.
Ýnanýn bana
Yeterdi./

Kutsal bir nehir içinde,
Önce çýrpýnmýþým…
Boðazýma sarýlmýþ ölüm
Ellerini kýrmýþ bir mucize
Çekip kurtarmýþ ilk karanlýktan.
Biraz aðlamýþým…

Yalan deðil
Bende yaþamak için
Can atmýþým.

Yalnýz zamanlara
Kundaklamýþlar
Ruhumu
Bedenimi
Yüreðimi.

/Bir çift göz yeterdi
Küçük kalbimin yarasýný sarmaya.
Acýyla deðil…
Þefkatle bakan
Bir çift göz yeterdi
Sarmaya!..
Ýnanýn yeterdi./

Çoðunun aksine
Ýlk kez yaþýyordum
Ýlk kez toprak deðildim
Çimen deðildim.
Benimdim.
Bendim.

Sonra vazgeçtiler benden…
Çocuk olamadým.

“Sus” dedi kime açsam aðzýmý
Aðlamamalýymýþým.
Anlatamazmýþým.
Ayýplanýrmýþým.
Anlamazmýþým.

…
Sustumda, aðrýma gitti;
Aðlamamalýymýþým…
Çünkü ben /dokuz yaþýnda/
Kocaman bir kýzmýþým!..
Aðlayamadým.
Aðlamadým.

/El deðil, parmak ucu yeterdi!
Sevgiye bulanmýþ parmak ucu…
Dokunsaydý ruhum küsmezdi.
Ýnanýn, el deðil
Parmak ucu
Yeterdi!../

Önce;
Dilimi kafese koyduk…
Susturduk.

Sonra;
Gözlerime duvar ördük…
Onu kendi sularýnda boðduk.

Bende vazgeçtim!..
Anneleriyle birlikte sevdim…
Onlar çocuktu ama ben deðildim.
Doðduðumda da yaþým
Çeyrek asýrdý.

Ýmrenmek suç,
Aðlamak yasaktý.

“Aç avuçlarýný” dediler
Sýktýkça minik yumruðumu
Nasýlda biliyorlardý içim gibi dýþýmý…
Gizli akan göz yaþlarýmý;
Avuçlarýmda
Tuttuðumu!..
Nasýl?!.

Geceleri yýldýzlarda büyüttüðüm
Annemi, babamý da buldular
Uzun, uzun anlattýlar…
Dilleriyle vurdular!..

Çaldýlar avuç, avuç umudumu.
Kaþ çatýp tembih ettiler
Aðlamamamý.

/Sine deðil, omuz yeterdi!..
Baþýmý yaslayabilseydim…
Boþluðuma düþüp
Ölmezdim./

“Dur” dedi hepsi.
Yetiþip tuttular yaralý yanýmdan.
Yüzüme öfkeyle sallanan
Parmaklarýn ucundan
Kývýlcýmlar çýktý…
Tutuþturdular!..
Yaktýlar kalanýmý.
Durmadan söylediler;
Mýzmýzlanýp aðlamamamý.

O vakitler kocaman bir kýzdým;
Dokuz yaþýnda.

/Kan baðýnda
Katiller arasýndaydým…
Dillerinden yana öldüler
Öldürdüler!/

Hallerini gördüm.
Geceler kabustu
Günler katliam…
Yazýk(!)

Þimdi bir kýz çocuðuyum;
Bilmem kaç (!) yaþýnda…

Gördüm, duydum.
Düþündüm…
Anladým!..

Herkesin acýlarý vardý,
Hepsi yaralýydý.

/Acýlarý;
Aldýklarý yaradan deðil
Açamadýklarý yaradandý!/


AsabiÞirin
19/o1/’o8
Gördüm, duydum.
Düþündüm…
Anladým!..
Sosyal Medyada Paylaşın: