Afakı sönmüş beden buz kesmiş yalnızken…
Sala verilmeye baþlamýþtý þerefelerden
Bir hasretin feryadý gibi derinlerdendi
Ruh iþtiyaka geçip, kalp rikkat halinde
Beden her yönüyle vecdin inhisarýndaydý
Peki, müezzin efendi neler söylüyordu
Niçin selatü selam getirmeye adanmýþtý
Cuma’nýn o kutsiyetinden mi olmalýydý
Neden bu gün diðer günlerden farklýydý
Hangi suali sorsam bin hüzün baþlýyordu
Her bir nefes ne çok farklý düþünüyordu
Rivayetleri hikâye etmeye gayret ederken
Muhakeme etmekten, imtina ediyorlardý
Garip bir, his hissiyatýmý kuþatmýþtý aniden
Ne sahranýn, nede ummanýn þehri kabilken
Her lahzada musalla taþýnda bekler can iken
Ýþitmeyen, hissetmeyen kalp taþýmak ar iken
Orada sukut etmiþ naþa temaþa ettim birden
Ne umut, ne heves, ne heva yanýnda yokken
Afaký sönmüþ, beden buz kesmiþ, yalnýzken
Cemaat hak telaþýnda adet üzere tanýmazken
Ya Rab, sen bilirsin, sahip ve maðfiret edensin
Rahman, rahimsin kulun zafiyetlerini bilensin
Aczi yet bizimle, nefs her an tetikte hata bizde
Ýrade bahþettin, azim, þevki ihsan ettin bizlere
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.