SEN GİTTİN YA
Sen gittin ya kalemim büründü karalara
Sen gittin ya vefasýz yazmak zül oldu bana
Sen gittin ya kim baksýn kanayan yaralara
Sen gittin ya çekildi dostlar el oldu bana
Sen gittin ya geceler gündüze nara attý
Sen gittin ya bu garip kendini dara attý
Sen gittin ya sinemde yaralar kat kat arttý
Sen gittin ya saatler san ki yýl oldu bana
Sen gittin ya bir bilsen bir bilsen neler oldu
Sen gittin ya hasretin baðrýmý deler oldu
Sen gittin ya el âlem gözyaþým siler oldu
Sen gittin ya þaþkýným baþka hal oldu bana
Sen gittin ya yastayým daha gülmez bu yüzüm
Sen gittin ya hastayým gel kurtar iki gözüm
Sen gittin ya yakýyor yürekte sönmez közüm
Sen gittin ya haykýrýr ecel gel oldu bana
Sen gittin ya aþýðýn karalarý baðlýyor
Sen gittin ya özlemin ciðerimi daðlýyor
Sen gittin ya Mizani feryat figan aðlýyor
Sen gittin ya yaþanmaz gayri öl oldu bana
Ozan Mizani (Taner Karataþ) 04.04.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan Mizani Taner Karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.