Aþkýn gözü mü kör sahiden? Yoksa! Kendi körlüðümüzü mü, aþka yamýyoruz bilmeden?
Parazitli geliyor sa sesi, Ritim deðiþtirmiyor sa nefesi, Yalana alýþkýn sa, kalemi, ezgisi, Ve halâ seni kandýrabiliyor sa tezenesi, Aþktan kör olmaya ne hacet? Körsün sen zaten. De, get!
Aþķ, hiç gözünü kör eder mi, adamýn ? Esasýnda! Biz, her yanýlgýmýzda, Altýna sýðýnýrýz köhne bir damýn!
Mazeretleri varsa,, her bekletiþine., Emek uðramýyorsa hiç bir geliþine, Zaaflarýn perdeyse hep gidiþine, Veee! Halâ, seni inandýrabiliyorsa özleyiþine. Aþktan kör olmaya ne hacet? Körsün sen zaten. De ,get!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermim Akkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.