SENİ SEVMEK

Kaç bahar geçirdin biçare ömrüm
Hangi þarkýnýn namesinden çaldýn sevincimi
Hangi melodilerin notalarýnda ömrümü aldýn
Yalan dolan sadakatsiz dünyam
Nefesim benliðime sýðmaz oldu
Kapýlar açýlýn ve sukuta boðulun
Nefesimin benliðimi terk etme vakti geldi
Geldi geçti bile
Artýk toprak eski toprak olmaktan çýktý
Hiçbir gül o eski kokuyu salmýyor etrafa
Payitahtým bahtým gibi çöküþlerde
Yüreðim gurbetleri yaþar
Benliðim gurbet içinde gurbete koþar
Gözlerden yaþlar dökülür matem baðlar sol yaným
Benliðime vaat edilen mutluluklar
Aðrý daðýnýn sümbülün zirvesine saklamýþ
Ne elim ulaþýr ne benliðim
Kar olsam yaðsam daðlarýn zirvesine
Yaðmur olsam dökülsem topraðýn sinesine
Elim kolum tutmadýktan sonra
Poyraz olup essem nafile
Dinlediðim þarkýlar lal olmuþ dilime, dil oldu
Sevda þarkýlarý yüreðimin direði oldu
Adý belli olmayan âþýklarýn mekaný oldum
Sol gözümden bir damla gözyaþým düþtü
Sað gözümden habersiz
Sanki hançer saplandý yanagýmdan dökülen yaþla
Sinemin tam orta yerine
Tutamamak sarýlamamak
Benimsin diye haykýrýþlara boðulurken
Yokluðuna mahkûm edilmek
Uzandý elim titredi cüssem
Kollarým kendiliðinden gerildi
Onlar gerildikçe
Dünya gerildi yüreðimin içinde
Kollarým cüssem boynu bükük kaldý
Titredim ve þaha kalktý dünyam
Duygularým avazýmýn çýktýðý kadar haykýrmak
Ve hiç aldýrmadan kem gözlere sarýlmak istedim
Doya, doya kokunu içerime çekmek istedim
Kilitlendi benliðim lal oldu dilim
Konuþan sadece gözlerim bakýþlarým oldu
Sen yürüdün ben eridim
Sen uzaklaþtýn ben alaþaðý oldum
Bakýþlarýn yüreðime kazmalar sapladý
Duruþun ezip geçti benliðimi
Gözlerin diline tercuman oldu
Onlar konuþtu ben yandým onlar konuþtu ben bittim
Artýk verilsin fermaným
Ya sevdamýn yamacý olsun geride kalan ömrüm
Yâda torak olsun bundan sonra aldýðým nefesim
Sen ey sevdam
Rotasý belli olmayan bu hayatýmýn tek yörüngesi
Hayata dair tek limaným
Hangi yana dönsem yine rotam sen oluyorsun
Ulaþamadýðým kavuþamadýðým
Hayallerimin mimarý seni oluyorsun
Nefes alýrken nefesimin yarýsý sen oluyorsun
Hüzün dökülürken yüreðimden hüznüm sen oluyorsun
Ama en acýsý mutlulukla mutsuzluðum sen oluyorsun
Sen hayatýmýn evreni oluyorsun
Nasýl ki yaþamak için havaya ihtiyaç duyuluyorsa
Nasýl ki susuz hayat olmuyorsa
Ýþte sen öyle bir þeysin
Ýçmediðim içerime nefes diye çekemediðim
Çünkü sen sadece varlýðýnla nefes almamý saðlýyorsun
Yokluðunu yaþatarak farkýna varmadan
Yok, oluþuma gönderiyorsun beni
Seni düþünmediðim vakit hayatýn anlam manasý
Soyutlanýyor benden
Çekilmez bir hal alýyor hayat
Ve sadece cüssem ortalýkta deli divane dolaþýyor
Oysa aklým seni düþündüðünde
Yüreðim seninle dolup taþtýðýnda
Yanaðýmda ki yaþa aldýrmadan
Dilimden bir kelime düþüyor aslýnda söyleyen dilim deðil
Yüreðim haykýrýyor seni seviyorum diye
Dilim sadece tercuman oluyor ona
Gülmeyi unuttum sevinçleri unuttum artýk
Mutluluk sadece benliðimdeki hayalin ve sensiz cüssemde gizli
Bu hayatý sensiz nefesle doldurmak istemiyorum artýk
Artýk uyandýðýmda yalnýzlýklarý yaþamak istemiyorum
Uzaklardan yüreðime deðen sesin
Tatlý bir mutluluktu benliðime
Artýk acýya dönüþtü uzak ýrak olan sesin
Hasretinle yanarken sesini kurþun diye yüreðime saplýyorum
Her söz tatlý bir kelam her söz tatlý bir kurþun olup saplandý yüreðime
Hasretinle ölüme koþmak hasretinle ölüme adanmak ne garip…
























Sosyal Medyada Paylaşın: