GÖZYAŞIM

Çok gözyaþým oldu benim...
Her ayrýlýk sonrasý toprak kokan acýlarým,
Bir bahar mevsimi gibi gelip durdu
Parmaklarýmýn kýyýsýna,
Ve ben gözyaþýmýn her süzülüþünde,
Rasgele tutup bir tanesini

Yüreðimde sakladým,
Altýna dipnot olarak,
Giderken býraktýðýn kokunu ekledim...

Çok gözyaþým oldu benim...
Çoðunu sahipsiz býraktým,
Soðuk kuytulara gizlenen,
Sokak çocuklarýnýn arasýna girip
Üstlerini örtsün diye
Çoðunu da kaldýrýmlara…
Ama býraktýðým gözyaþlarýndan hep bir tane
Kendime sakladým,
Altýna dipnot olarak
Çocuklardan çaldýðým sokaklarý ekledim...

Çok göz-yaþým oldu benim...
Çocukluðumdan beri biriktirdiðim,
Üstüne ayrýlýklarý serpip
Hasretleri yakýp
Bir doðum günü pastasý gibi üflediðim,
Gözümde… yüreðimde…
Düðümlenip kalan,
Çok yaþlarým oldu benim,
Hiç birini söyleyemediðim...
Sosyal Medyada Paylaşın: