Ben sensizken çok acýlar çektim. Acý çektikçe deðiþtim. En baþta sen beni arkanda býrakýp yürürken ben sensiz ne yapacaðým dedim sen duymadýn. Rüzgar sesimi aldý uzaklara götürdü. Sen uzaklaþtýn. Tekrar ettim. Ben onsuz ne yapacaðým. Ne yapacaðým. O kadar çok yalvardým ki gelmen için,bir sürü dualar ettim. Olduk olmadýk yollara baþvurdum; fallar baktým kendi kendime,bir ara büyü bile yapmayý düþündüm. O kadar deðiþtim yani. Þimdi bunlarý duysan büyü nerede sen nerede dersin. Zaten yapamadým. Allah geri vermiyorsa seni bana baþka ne getirebilirdi ki. Daha sonra telefon çalsa sensin diye koþmaya baþladým. Kapýlara küstüm zile sen basmýyorsun diye. Sesini özledim,senin sesini duymayý özledim... Dilimden düþmeyen seni, bana sorduklarýnda o kim ki diye cevap verdiðimde kendimi hiç affetmedim. Sonralarý gerçekten alýþtým yokluðuna. Seni sevmekten hiç vazgeçmedim. Ama sensizliðe alýþtým. Her sabah yeni bir güne gözlerimi tek baþýma açtým. Tek baþýma güneþe gülümsedim,tek baþýma kahvaltý yaptým. Alýþveriþe tek baþýma Çýktým. Tek baþýma yemek yapýp yedim. Her zaman gittiðimiz kafeye tek baþýma gittim. Artýk alýþtým dedim ya yokluðuna iki fincan kahve deðil bir fincan kahve istedim. Geceleri tek baþýma film izledim ve kendi kendime iyi geceler diyerek uyudum. Þimdi sen geliyorsun yeniden hayatýma girmek istiyorsun. Ben sensizliðe alýþtým sevgili. Sen þimdi ölsen benim için bir þey deðiþir mi ki ha yaþamýþsýn ha ölmüþsün. Bir daha kapýma gelme sevgili.
Sosyal Medyada Paylaşın:
zekiyetuğbanurkırca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.