Dost Odur ki!
Unutana dost deme bilesin ki dost deðil
Gerçek dostu bulursan varýp önünde eðil
***
Menfaati düþünce çiçek gibi açar da!
Maksadýna erince sývýþarak kaçar da!
Yüzsüzdür iþi düþse kapýna varýr yine
Göremezsin gerçeði mil çeker gözlerine
Hele bir de düþte gör verir mi sana deðer!
Hali deðiþir derhal; iþin düþerse eðer
Ýyi günde yar olup kötü günde satandan
Dost olmaz yüze gülüp arkandan taþ atandan
Yaklaþýr kimileri sinsi bir yýlan gibi
Yüzün astarý akta yüreði kazan dibi
Maskelidir çehresi bir de takýnca sakal
Zehrini akýtýrken tatlandýrýp eder bal
Post dahi olmaz dostum, deðil dost olmak, haþa!
Külü, gül diye sunar gözlerine temaþa
Bilmek lazým; kim, kimdir! Olmaya iþin heder
Yýkar Hakký bilmeyen gönle düþürür keder
Dost odur ki bilecek, Allah için sevmeyi
Hali tavrý sözüyle sunacak aþkýn meyi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.