Zindan gecelerimde Kendime görüþmeci geldim Ellerimden tuttum Sarýldým Kokladým Bir baharý koklar gibi
Gün ýþýðý giyinmiþ bir gece gibiydim Karanlýk Soðuk Ve ürkütücü Ne senin yokluðun Ne benim üþüyen ellerim Ne de gece soðuktu Ýçimi üþüten bir yalnýzlýk vardý Sýðýnaðým gözlerindir Kaparsan üþürüm
Senin yokluðunda Hangi el aralar gecemi Hangi yüz düþer yanaklarýma Yokluðunda Ayazda benim Gecede benim Yalnýzlýkta benim Gülmeyi unutanda benim
Dýþarda kar bulutu Cama deðer rüzgarýn uðultusu Kan dolaþýr sokaklarda Sular bulanýk akar Ellerim buz gibi Sesin sesime küs Dilimde kundaklanmýþ kelimeler Ýçimde tanýmsýz bir ölüm Vurdukça vuruyor kahpe yalnýzlýk Gülmeyi unutturdu bana Sýðýnaðým gözlerindir Kaparsan üþürüm
Ýbrahim DALKILIÇ
03/04/2014 03:20 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.