yani sazlar çalýnýyordu sessizliðin içine bakýyorduk sazlar çalýnýyordu durgun kara sularýna haber verdik tamburlar çalýnýyordu içinde neþeli rüzgarlarýn saçlarýndan geçiþini hafife almadý beklemek düþünüyordu aðlamak ne demek imkansýzlýðýn peþinde
geri döndü çünkü avutulacak kalbin güncesinde kuþlarýn sevgi daðýtan esintileri vardý döndü çünkü kayalýklarý yutan dalgalar vardý
sesim ne ince ve çirkin dedi kuþ kuþku duydukça o ince ayrýntý bir el sarktý boynuna karþýlýðý gülmek olan bir el ve kaçýþým ürkek ceylanlarýn göðüne
dudaklarýna sinen sýcaklýðý yaþýyor gece bir sis bulutunun sýzýsý kalýr yarýn karanlýðý sönmüþ eðlence ve bir selam altýnda dibe
bakma öyle bakma çöken karanlýðýn kasveti ile sevgime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.