Sýkýldým bu sahtelikten güneþin yüzüne gülümseme çizmekten sýkýldým kendimi dinlemekten þehvetle örtünen zemheri dere yataðýnda aþkla teyemmüm ederken ve ýslakken dudaklarý ayrýlýðýn son öpüþme tarihi geçmiþ olan lirizm Su taþýyor yüklemi kayýp cümlelerime ve ben ‘’þiirim geldi çekilin yoldan’’ diye baðýrýp d’evirip öpüyorum yalnýzlýðý gözlerinden
Sýkýldým bu gel gitlerden doðanýn insafýndan istikrar beklemekten sýkýldým bu hüzün dolu þehirden iradesi gaspolmuþ ezik komedilerden ve bu ilahi tragedya vaz geçmiyor paçamý çekiþtirmekten
En karanlýk günde düþünmeyi terketsem uçuk kaçýk bir hikayenin içine gömülsem sonra dertleþsem tanrýyla bir sonraki uçuþumu bereber planlasak (Tanrý benim içimde s’akladýðým umudumdu ) yerçekimini hiçe sayan düþlerim yaðmur gibi gerçeklik yaðdýrýrken kente düþebilsem aydýnlýk yüreðine
bekleyiþlerin ve beklentilerin önündeki duvarlara toslayan sýrtýmdaki yüke aldýrmadan koþan içimdeki bu çocuðu ve onun pasaklý cümlelerini hangi þiir anlatabilir ki sýkýldým suya yazý yazmaktan ben anlamamýþken kendimi baþkalarýný da suçlayamam ki aslýnda çok þey beklemedim hayattan bir çay içimi kývamýnda bir göz derinliðinde bir gamze çukurunda inzivaya ç’ekilseydim yeterdi
lakin hiç bir yere sýðmýyorum dolmuyor küçük bir gülümseme ile dolacak olan kalbim sadece sýkýldým saman alevi gibi yanýp mum gibi erimekten
hadi üfle ve söndür devam edeyim kar/arsýz kaldýðým yerden
Arzen A T A Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzen Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.