Şiir umuda gebedir, kelam inayettir…
Sahranýn
En suskun sahnesinde
Kör kuyular vardýr, sýrrý manidardýr
Hangi ibret
Sayfasýný açsan hazandýr
Umutlarý solmuþ canlar hala niyazdadýr
Garip bir
Hüzün düþer yüreklerine
Sabrýn ve teslimiyetin çile çehresinde
Hasrettir
Cehti için yola düþtüðü ümide
O an boyun büktüren çaresizlik vaktine
Garibim
Mehtabýn en güzel suhuletinde
Hülyalara dalar lahzanýn durmayan halinde
Göz yaþarýr,
Zihin daralýr, gönül aðlasa bile
Can baþkadýr, sevdasýna ramdýr ecel gelse de
Tarihleri devirir,
Göçüp gidenleri geri getirir
Her nefesin umutlarýnda kim bilir ne gizlidir
Sýr bu bakýmdan
Þehri kabil olmayan ülfettir
Her þiir umuda gebedir, yoksa kelam niyedir
Hasretin
Sürgününde olan nice çaresizler var
Umutla bahtýna bakar, gözyaþlarýyla sabahlar
En yakýna
Mütebessim bir eda hicranýný sunar
O an nasýlda rahatlar, ümitleri ati için an sayar
Ýnsan ruh
Ve kalbin muvazenesinde ki akýldýr
Aþk, sevda vecdinde anlam bulan, umutlardýr
Beden zamanlýdýr,
Aþk namütenahi olan farktýr
Ýnsan bu manada ölümsüz olan vicdani sanattýr
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.