Kıyamadım

Senden kalan ne varsa hala yanýmda saklý
Sana kýzýp birini yakmaya kýyamadým.
Ne kadar olsak bile senle kanlý býçaklý,
Ele karþý boynunu bükmeye kýyamadým.

Yaþamak mümkün müdür senden ayrý olup da,
Akmaya dayanamam gözlerine dolup da,
Seni görünce güller ellerimde solup da,
Kurur diye karþýna çýkmaya kýyamadým.

Gönülde kim var ise o sinermiþ özüne,
Dünya güzeli gelse hor görünür gözüne,
Haya edip sakýndým gülden güzel yüzüne,
Nazarým deðer diye bakmaya kýyamadým.

Ayrýlýk denen illet gelmesin baþa diye,
Mevsim yazý görmeden dönmesin kýþa diye,
Gönlümde güz yaþama hep bahar yaþa diye,
Yel vurdu yapraðýma dökmeye kýyamadým.

Bu can kurbandýr sana al artýk verme geri,
Bana mezar yapsýnlar ayak bastýðýn yeri,
Yok sayarak seninle yaþadýðým günleri,
Ellerimi elinden çekmeye kýyamadým.

Yunus YALÇIN

Sosyal Medyada Paylaşın: