Bulaþma çocuðum sen! Kaç, icat olmamýþken karanlýk Gece sadece uyku ifade ediyorken Kaç kaçabildiðin kadar Dedi kalabalýktan bir ses O ses Yaþlý ve yorgun Ve de çocuk sevici Hayýr dedi çocuk Ben doðumum Sen ve öncekiler gibi Karanlýðým da, aydýnlýðým da siz Ya da gölgeniz Kaçmak sadece, yalan ve düþmüþlüðü doyurur Oysa ben, siz olmadan ben, sizsiz ben Güne el uzatacaðým Karanlýk ise bir gümüþ levhadýr ruhta Ve öyle kalacaktýr
|Özgür Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özgür ÖZDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.