Yolda iz býrakmadým meçhule karýþmýþým Ne hayâlin gözümde ne ismin dudaðýmda Onca zaman bir ruhsuz kaderle yarýþmýþým O katreler bir büyük âteþmiþ yanaðýmda
Perdelenmiþ gözlerim ne gül görsün ne âteþ Býrak beni ey talih zalimlerle cedelleþ.
Vuslat mý sadýklarýn beklediði gün heyhat Meçhule çýktý yollar aþk öldü ne zamandýr Tersine döndü zaman bozuldu artýk hilkat Kaçýþ daima kaçýþ gidilen son limandýr
Sanma ki bu bir sitem bu hakikati kusmak Her zaman çare deðil hayata küsüp susmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erol Karahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.