bir ölüm emrinin gölgesi üþür arenalarda ne dünün ne yarýnýn hesabý sorulur korkunun çýðlýðý çoðalýr soluklarda usta ellerin büyüdüðü akþamlarda Rönesans’tan kalma saraylar mermer sütunlarýn baþý deðer gecelere derin uykulardan uyanýr çað karanlýk tünellerden geçerek usulca ayaklanmalý ölümlere Asya’dan Avrupa’ya Semerkant’dan Cebelitarýk boðazýna Doðu’dan Batý’ya doðru her biri tarihin mihenk taþý yollarý ters yüz ede ede çelikten bozma mýzraklarla þehirleri ateþe vere vere dört kutsalýn üzerine kan serpe serpe kara þövalyeler geliyor çýk gel sislerin ardýndan çýk gel Mateyangiz zaman arsýz bir sanrý ölmesin diye çocuklarý sakladým üzüm ezen köylerden geçtim ayaklarýmýn esrikliðinde sisleri bir bir daðýttým þimdi ölümün üzerine üzerine yürümeli
geçmeden esrikliðim çýk gel yanýma çýk gel ölümü ödürmeye Mateyangiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşegül gökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.