çocukluk işte yokuş yukarı uçarak geçmektir düşleri avuçlarımda anne emanetinin abla şefkati
akasyameral
çocukluk işte yokuş yukarı uçarak geçmektir düşleri avuçlarımda anne emanetinin abla şefkati
hüznümün penceresinden çocukluk anýlarým gülümser
her bir anýmda yokluðun yamalý düþleri ile
sonra gizlice ruhumu sarmalar
ve ben elimde zamanýn fanusu’na
mumdan dileklerimi dikerim
her biri anne kokulu her biri yetim dilekli
ahh horoz þekeri tadýnda satýcýnýn munis gülümseyen gözleri
elimde on kuruþa aldýðým incir þekerlemesi tadýnda çocukluðum
büyüyen düþlerimde kiraz aðacýna yazdýðým ilk aþkýmsýn
uzaklardan duyulurken eskicinin sesi
ablamýn eteklerine saklanýrdým
ben þaþkýn þaþkýn bakarken
eskici baba o güleç yüzüyle yüreðimi okþardý
tüm korkularýmý yanaðýma kondurduðu tebessümüyle silerdi
ve bir demet yediveren gül verirdi gönlünden derdiði
sevdalar zerdali tadýnda ýsýtýrken kýþ güneþi
öykülerin demlenmiþ masallarý okunur anne lisanýyla
okþar düþlerimi ablam küçük annem yüreðinde anne kokusu ile
nedendir bilemediðim bir korku sarardý
ramazanlarda çalýnan davulun sesini duyduðumda
ürperirdim bir kat daha sarýlýrdým ablama
gözleri sevgiyle bakardý korkularýmý örterdi anne emaneti
ve hiç yetimliði mi hissetmezdim
avuçlarýmda anne emanetinin abla þefkati
geç gelen bahar sarhoþluðuyla tabiat uyanýrken dirilir öyküm
masal olur tüm anýlar ve birkaç damla yaþ damlar
þu an eksik kalan yanýmý tamamlar anne kokulu ablam
bayram öncesi harçlýklar mendile sarýlmýþ avuçlarýmýzda
arife telaþý sarmýþ anne emaneti ablam ürkek
bense elimde fener anýmsarým
yað satarým bal satarým sesleri hala kulaklarýmda
çocukluk iþte yokuþ yukarý uçarak geçmektir düþleri
avuçlarýmda anne emanetinin abla þefkati
çýkmaz sokakta Ayþe teyzemin yalnýzlýðýnýn çevrelediði duvarlarýnda
bir tutam erguvan salkýmýna yasladýðým çocukluðum
her biri anne kokulu bir demet hanýmeli gibi
mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.