NEREYE GİDİYORUZ?..

Sanki artýk güneþi görmeyecek gibiyim
Uzamýþ gecelerim bitmez karanlýk
Kaybolup gitmiþ o güzelim hayaller
Yokolmuþ sevgiler hani nerde insanlýk..

En küçük tartýþmadan kavgalar çýkar
Hiç kimse düþünmez sabretmeyi, mecali
Kan artýk gövdeyi götürür olmuþ
Nereye gidiyoruz, ne bu dünyanýn hali..

Ýnsanlar arasýnda ilgisizlik dizboyu
Kalmamýþ kimsenin birbirine saygýsý
Herkesi dünyanýn dertleri sarmýþ
Konuþulan tek þey geçim kaygýsý..

Sevginin tohumu yeþersin gönüllerde
Yarýnlara toz pembe gözlerle bakýn
Aya kadar çýktýðýmýz umut dolu günlerde
Barýþ dolu bir dünya bulutlar kadar yakýn..


Bahane edip önemsenmez küçük þeyleri
Moda olmuþ artýk birbirine darýlmak
Nerde yardým denen cömert el
Ve sevdiðine kucak açýp sarýlmak..

Iþýkla yarýþarak yürüyorken yarýna
Savaþlar sarmýþ dünyanýn dört yanýný
Kimsenin kimseyi öldürmeye hakký yok
Ýnsan bu.. sokakta bulmadýki canýný..

Ýnsanlar hiçbirþeyi birbiriyle paylaþmaz
Herkesin boyundan büyük kompleksleri var
Ýçimizde öfkelerden bir dað oluþmuþ
Günden güne büyümüþ nefret denen canavar..

Nefretle örülü duvarlarý yýkalým
Hile katmayalým hayat denen yarýþa
Sevgi duraðýndan yola çýkalým
Adým adým yürüyelim kardeþliðe, barýþa..

ÝSMAÝL ALDEMÝR / 5 TEMMUZ 1993
Sosyal Medyada Paylaşın: