ŞU DÜNYANIN CİLVESİNE BAK HELE!
Her mevsimde allý pullu süslenir
Uzay denen bir gönülde üslenir
Ýlkbaharda çiçek çiçek seslenir
Þu dünyanýn cilvesine bak hele!
Yaz gelince sere serpe açýlýr
Yaylalarda ýtýr, kekik saçýlýr
Bilmem, bu yosmadan nasýl kaçýlýr
Þu dünyanýn cilvesine bak hele!
Bir de yürekleri yakar, kavurur
Ekin saçlarýný yele savurur
Mehtabý, yüreði bir baþka vurur
Þu dünyanýn cilvesine bak hele!
Güz gelince baþýn, saçýn çözüyor
Kýþýn gelinlikle güvey süzüyor
Altýn suda cezp ederek yüzüyor
Þu dünyanýn cilvesine bak hele!
Gündüzleri açýk saçýk can yakar
Geceleri bir tül ardýndan bakar
Samanyolu adlý gerdanlýk takar
Þu dünyanýn cilvesine bak hele!
Çok þey bekler bizden bu dünya haklý
Altýnlar, zümrütler göðsünde saklý
Her haliyle cömert deðil yasaklý
Þu dünyanýn cilvesine bak hele!
Suyunu içince aklým gidiyor
Herkesin çobaný tek tek güdüyor
Havasý da beni benden ediyor
Þu dünyanýn cilvesine bak hele!
23.05.1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.