KADINSAN EĞER
Kýz doðunca...
Doðarken bir sýfýr yenik baþlar hayata,
Sinirli telaþ düþer, babanýn suratýna,
Bazan canlýyken gömüp topraða katarlar,
On iki yaþýnda gelin diye satarlar,
Evlat olunca...
Fedakâr kýz çocuklarý ana , babaya,
Annesinin sað kolu, baþlar çalýþmaya,
Ayýp, yasaklarsa hep kýza yazýlmýþtýr,
Düzen böyle gelmiþ böyle bilinmistir,
Eþ olunca...
Bað bahçede sýrtýnda yük taþýyacaksýn,
Dayak yerken bile surat asmayacaksýn,
Bir de üstüne cilve ile naz yapacaksýn,
Hep konuþulacak, ama sen susacaksýn,
Koca ne yaparsa yapsýn affedeceksin,
Sen hata yaparsan affedilmeyeceksin,
Canýna tak eder boþanmak istersin,
Sokak ortasýnda vurulup, serilirsin,
Ana olunca...
Fakirlik içinde sürü , sürü çocuklar,
Karýnlarý aç, anadan yemek umarlar,
Kaç kez bakar, buzdolaba yiyecek varmý?
Evlatlar doyacak, baþka seçenek varmý?
Senin için çocuklarýn yaþam demektir,
Ýçin kan aðlasa da onlara gülmektir,
Baba kahvede oturmuþ, okeye döner,
Evdeyse çocuklar açmýþ, aldýrmaz gider,
Koca alkolik olursa, bir de evlat hayýrsýz
Uslanmazý uslandýracak , hiç çaresiz,
Zordur kadýn olupta her þeyi baþarmak,
Her þeye dik durup, inadýna yaþamak
07.02.2014/YILDIZ BAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.