VARMAYIN KOCAYA!...
Evlilik dediðin, kapkara gömlek!
Toz pembe hayaller kurmayýn kýzlar.
Evlilik, bir deðil, bin kere ölmek!..
Varmayýn kocaya, varmayýn kýzlar...
Kulaða hoþ gelir, sevdanýn sözü,
Ýnanýrýz aþka biz, kuzu, kuzu,
Oysa evliliðin yok tadý tuzu,
Varmayýn kocaya, varmryýn kýzlar...
Erkek için, sefa sürmek, evlilik,
Kadýn için, tam bir resmi, kölelik!
Bunu bile bile, sevmek delilik...
Varmayýn kocaya, varmayýn kýzlar.
Evli olanlara, hele bir bakýn,
Siz de onlar gibi yanmayýn sakýn!
Evde kalmayý sineye çekin,
Varmayýn kocaya, varmayýn kýzlar...
Erkeðin, kadýndan isteði bitmez,
Saçýný süpürge edersin yetmez,
Kendini seninle, asla bir tutmaz...
Varmayýn kocaya, varmayýn kýzlar.
Sen ona kýymazsýn, o sana, kýyar,
Seni el yerine, dakka da koyar!
Ne piþmanlýk duyar, ne gözü doyar...
Varmayýn kocaya varmayýn kýzlar.
Yýllar yýlý, kaþýk düþmaný adýn,
Bizler yapamadýk, siz gayret edin,
Hiç deðilse, bu yýl, greve gidin,
Varmayýn kocaya, varmayýn kýzlar!
Onlarda siz gibi, kýymet bilsinler,
Sevmeyi öðrenip, öyle gelsinler...
Yalnýz kalsýnlar da, piþman olsunlar,
Varmayýn kocaya, varmayýn kýzlar!
HÜLYA ÞENKUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.