Bulutun Düşüncesi

yaðmurun getirdiðinden söylüyorum
ýslak bir düþün kavuþmasýdýr kapanýnca gözlerim
böylece bir kaç adým sonra durup
körleþen en güzel duygularýmý
parmak uçlarýmla süsleyeceðim

bastýran sesin tanrý þarkýsý olduðuna inanýyor
pencere önünde içi boþluktan daha boþ
bütün durgunluklarýn dalgýnlýðýndan çekilmiþ
niyetini fýsýldýyor karþý binaya

istem dýþý kulaklarýyla yokluyor yokuþu
çatýlar arasýnda saklý karanlýklarýn
ayaðý sarkýyor dýþarýya
örtüþmemiþ kapý kenarlarý
kaldýrýmlara uzayan merdivenler
sýcak ve soðuk duvarlarýn devamý
sokaðý avutmaya yetiyor

yüzleri silik ve ölümün basit oluþunu kutsayan
o heyecansýz an
biri bir sözü çoðaltýrken
uykusuna yenik düþen baþlarýn rehaveti
tadý dingin saðanaða karýþýyor

oynaþan dallarý dinliyoruz
suyu saran eðimleri
ve derinlerin adaletinde
karýncalarýn bitmeyen talaþýný

burnu sýzlayan çiçekler ve sevgi
yordukça bulutun düþüncesini
ýþýðýný topluyor güneþ
yaðmurun ötesinde.













Sosyal Medyada Paylaşın: