BEKLEMEK
Beklemekle geçti, çok an çok fasýl
Beklediðin nedir, kim , niçin nasýl
Beklemeðe deðen, nedir ki asýl
Çoðu zaman bekler, bilmeyiz neden.
Zaman çaðlayaný akar bilmeden…
Vakit geçmez deriz, geçse ne olur,
Vakit tükenince, kim neyi bulur.
Kimi beklemekten artýk yorulur,
Ben gideyim artýk, der o gelmeden
Zaman çaðlayaný akar bilmeden…
Beklenen neþe mi, zevk mi, sefa mý
Ümitsiz bir düþten gelen cefa mý
Çoktan ölüp gitmiþ, bir son vefa mý
Bir hayal beklersin, bir düþ ölmeden
Zaman çaðlayaný akar bilmeden…
Belki de bir gece sahilde ay’ý
Ya da bir dalgalý derya da kýyý
Ya da bir ahbabla muhabbet çayý
Beklersin bir dostla kavil kýlmadan,
Zaman çaðlayaný akar bilmeden…
Ya ah ýn tükenmiþ, vah ýn yakýyor,
Ya nice dostlarýn, hep yad bakýyor,
Gönül dert çekmekten artýk býkýyor
Bir tebessüm bekler durur yýlmadan
Zaman çaðlayaný akar bilmeden…
Ey Bülbül iyi bil, samaný sapý
Dünya dedikleri bir çürük yapý
Gel Hakka ram ol sen, yok baþka kapý
Hazýr ol da bekle, ecel gelmeden
Zaman çaðlayaný akar bilmeden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.