Tüm þehir rüzgarýn savurduðu sarý sonbahar yapraklarýyla dolu Etraf fena halde sessiz Ve biz Güçsüz, ve yurtsuzduk. Ceplerimizde boþ ümitler Üzerimizde aðýr bir kimsesizlik Ümitsizdik.
Ama olsun Sen yum gözlerini Ben saçlarýný öreyim Sonra öpeyim seni yaðan yaðmura inat. Kimsesizliðe, yurtsuzluða inat.
Bezâr/ Sosyal Medyada Paylaşın:
Nesim Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.