Senin uðruna ne yürekler yaktým Ne gözler aðlattým Yýlmadým sana koþmaktan, Usanmadým, Durmadým…
Savaþtým… Sadece senin için savaþtým Ama sana kavuþamadým.
Ve sonra sevdam düþtü mahpus damýna Ellerimde kelepçe, ayaðýmda pranga Þimdi þöyle bir düþünüyorum da Ne içindi bu kavga? Sen zaten vardýn her zaman ruhumda Devriye dolaþýyordun damarlarýmda.
Bu aralar hücremin duvarlarý mahzun, Küf kokuyor ranzam…
Usulca ve uzaktan Bir el dokunur gözyaþýma Hasretim þimdilerde, içimde kor gibi yanan Düþlerimdeki sevdama…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.