ViCDAN PRANGALARINI KIRMAYI KURUYORUM

Gece; gündüze hakim, tutsak bütün ýþýklar;
Karanlýk dehlizlerde bir huzme arýyorum...
Öz; Öz’ünü yitirmiþ aðlýyor boþ beþikler;
..........Kayýp mutluluklarýn izini sürüyorum...

Engeller barikatlar kurulsa yollarýma,
Çelik’ten kelepçeler vurulsa ellerime;
En imkânsýz çareler sýðar hayallerime!
..........Dünyadan yýldýzlara halatlar geriyorum...

Ýnsanlýk maratonu, kalmaz bu dava yarým;
Cellâda esir düþüp, bilsem kopacak serim!
Yok, inancýmdan dönüþ; kararlarýmda varým!
..........Koza’m-da ilmek-ilmek ZAMANI örüyorum...

Kundaktaki bebekler doldurmuyor yaþýný
Gözü dönmüþ vahþiler vuruyorlar baþýný
Tuzu kuru olanlar çatma’sa da kaþýný;
..........Dertleri kederleri canýma karýyorum

Sýrtlanlar akbabalar sömürüde yan/yana!
Sormazlar kaynaðýný, yutarlar kana-kana...
Parçalansak, faydamýz dokunmaz giden cana!
..........Vicdan prangalarýný kýrmayý, kuruyorum...

18 OCAK 2014 / Metanet Yazýcý
*
Sosyal Medyada Paylaşın:

M.YAZICI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GİTTİN... KAÇ KARAT-TIR YALNIZLIK VAR MI BUNDAN ÖTESİ Kapı Eşiğindeyim, Benzersiz Hikâyemin RENKLERİN GÜNÂHI NE? HÂLİNİ ARZ EDEN AYNA TUTULSA MELTEM'E YENİLDİN EY ULU ÇINAR KİMYAMIZ MI BOZULMUŞ YENİ BİRŞEY SÖYLE GÖÇMEN KUŞUM BİR HOŞ SADA BIRAKMAK