Oy istediler, beyim verdim amma. Ýþ istedim’de,ben yoh yoh dediler..! Ayak’da carýk,var kýcým’da yama. Rüþvet verdim’de, ben oh oh dediler..!
Çaðýrýp bana, tahsilim sordular. Ýlk okul dedim, þöyle bir durdular. Bir’de kýcýma, bey tekme vurdular. Haydi yollan sen,bir deh deh dediler..!
Ýþ ver beyim sen, ayaðýn öperim. Paspas yaparým, çöpünüz dökerim. Ýþsizlik bir dert, yýllar’ca çekerim. Bize ne adam, git çeh çeh dediler..!
Çoluk çocuk pek,çok harap’týr dedim. Bir iþ verin siz, bey sevap’týr dedim. Hem’de yaratan, bizi hak,týr dedim. Çok konuþtun be,sen eh eh dediler..!
Evde hastam var, bey çocuk’tur dedim. Param yok diye, bakmaz doktor dedim. Bey torpilimi, sorma yoktur dedim. Torpilsiz hiç iþ’ yok peh peh dediler..!
Yalvardým pek çok, olmadý be kardaþ. Aðladým doldu, gözüme hepten yaþ. Tutup dýþarý, attýlar bir telaþ. Defol git adam,iþ yoh yoh dediler..!
TAÞGIN,ým devlet,ten, yardým isterim. Evde dört çocuk, var nasýl beslerim ? Ya bir iþ verin, ya da yol gösterin. Bizde yolsuzuz, bak vah vah dediler..! H.S:11
26/03/2014 Zekeriya TAÞGIN
Þiir’in ilk kaleme alýndýðý Tarih:20/08/1995 Sosyal Medyada Paylaşın:
zkrytsgn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.