Bir düþün peþindeyken gerçek karþýma çýktý Yüzüme al basarken nehirler birden coþtu Var olan içimde ki bütün tabuyu yýktý Anlattý sevgi ile üzülmek bile boþtu Güzeli tane tane gamzeme yerleþtirdi Yalnýz duran elimi kendiyle birleþtirdi.
Camdan bir fanus gibi gölgeler kýrýlýrken Penceremden içeri rüzgarlar giriverdi Saçýmda yer bularak elleri kurulurken Okþanmanýn hazzýný yüreðim görüverdi Vahþi bir at gibiydim yakalanmam sanmýþtým Aþk kemendi özeldi ben de yakalanmýþtým...
Tutan eline baktým ilk baþta þaþkýn þaþkýn Þaha kalktým bir anda tekmeledim seveni Sabýrla izliyordu olanlara alýþkýn Affetmezdim bilirdi kýzgýnlýkla söveni Sonunda uysallaþtým burnumdan soluyarak Özgürlüðü bir süre kalpte oyalayarak.
Tatlý tatlý okþarken gözleri gözlerimi Asýl sevgi özgürlük korkma dedi sakince Sevdanýn ýlýk sesi bükerken dizlerimi Þefkatle tutuverdi gönlüm ona akýnca Solarken ocaðýmda yalnýz aðaç misali Çiçek açtýrdý bana gerçek aþkýn masalý.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.