YÝTÝK YARA
Hüzün bekçisiyim
Aðý yaramýn sus merhemi
Solumda mülteci aþka kanar saatler
Ýnce bir urgana sarýlýr göðsüm
Hýçkýrýklara boðulurum
Yokluðuna dokunur ellerim
Karanlýðým olursun
Bilirim ki,
Sütur tutan bir geceye rastlamam ben
Bak iþte!
Yine aðardý gök
Yine kuþlar çekildi yuvasýna
Bir ben gölgenle oynaþýrým
Köpürürsün tenimde dalga dalga
Ardýn saðanak
Ardýn fýrtýna
Gözlerimi de alýp götürdün
Her gün biraz daha siliniyor yüzüm yüzünde
Ýnanmayý unuttum dört kitaba
Ayaklarýmdan sokulan bir üþümeden baþkasý yalan
Ýçimdeki umut
Ruhuma adaklar adar
Sabahlarýma uzanýrsýn boylu boyunca
Sürgün yemiþ kirpiklerinle gülersin
Bedenini yurt edinir hüzün, uçuþur siyah saçlarýnda
Dudaklarým seni bekler
Dilim, bir bakýþýna bin þiiri kurban eder
Yoksun
Martýlar hevessiz uçuyor mavi de
Deniz yorgun
Ben, alabora olmuþ bir kayýk
Bilmediðim kýyýlarda..
Sanmýþtým ki,
Sensizlik kabuk baðlar
Ýnce bir sýzýntýdan baþka gözyaþý dökmez yara
Yanýlmýþým
Þimdi,
Siyah beyaz bir resmine tapýyor ömrüm
08.02.14 NURGÜL OCAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.