Gün yüzüne çýktýðýnda senli anýlarým,
Hata olduðunu anladým.
Ama,
Piþmanlýk yaþamadým!
Bilirim ki Yaradan,
Hatalarýmdan,
Nemalanayým ister!
Ben de açarým ellerimi,
Veeee
Kangren yüreðimi!
"Rabbim bana hata ise göster"
Þu benim aptal gönlüme,
Anlayabileceði gibi,
Apaçýk bir iþaret ver !"
Derim.
Nitekim!
Seni de sordum!
Zaten bir þekilde hataydýn, biliyordum.
Ýþaretimi aldým Ha/mim’den!
Vee,
Gönül rahatlýðýyla gittim senden!
"Hata mýydýn " diye,
Düþünmüyorum artýk.
Biliyorum, hataydýn!
Tekrarýn olmayacak, gözüm aydýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.