Söylemedim kimseye ser verip sýr vermedim Mutluluk bahçesinden bir an sevda dermedim Felek vurdu silleyi muradýma ermedim Bekledim yýllar yýlý bir gün gelirsin diye
Avundum hayalinle düþlere bel baðladým Çaresiz kaldýðlmda gizli gizli aðladým Rüyalarýmda bile aþkýn ile çaðladým Kimbilir belki bir gün kýymet bilirsin diye
Kapattým kapýlarý kimselere açmadým Sevdim seni gönülden ben aþkýndan kaçmadým Sakladým yüreðimde sýrlarýný saçmadým Kýzýp gönül sayfandan aþký silersin diye
Sevdiðin meyvalardan ekdim gönül bahçeme Sakladým anýlarý mazideki bohçama Hiç kimseyi takmadan sadýk kaldým lehçeme Bir gün sesimi duyup belki gülersin diye
Aþkýný kutsal saydým düþürmedim hiç dile Dert yanmadým kimseye aþka katmadým hile Belki de hiç gelmezsin bunu da bile bile Ümit ettim yýllarca beni dilersin diye
HASAN YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.