ne vardý yüksekten korkacak mart geldi geçiyor çatýlar yine bensiz çaðýran yok seslenen yok hep kapý dibin de kimsesiz çaresiz kendi sesimi ancak kendime duyurabiliyorum
kuyruðum dilime baðlanmýþ ne dilim býrakýyor nede kuyruðum ayrýlýyor
dönüyorum etfafým da daire çizerek içi boþ bir dünyaya hapsediyorum kendimi
daðsýz taþþsýz topraksýz susuz bir gezegendeyim sanki
gönlümü dalsýz kendimi yalnýz ve garip hissetmemek için dað oluyorum içim de kayalarda yeþeren yaban gülü gibi açýyorum gerçek dünya da yaþayan yalancý insanlara inat
kendi mezarýmý yaþamak için düþüncelerim de toprak oluyorum kazýyorum kendimi yazýyorum kendimi gizliyorum ayýmý yýlýmý yaþýmý çamura belenmiþ hayat sayfalarýma kolayca okuyup anlayan olmasýn diye............
21/03/2014 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA Sosyal Medyada Paylaşın:
yarsever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.